In de publiekshal en in een spreekkamer van het pand van de sociale dienst en het CWI hadden zich incidenten afgespeeld. Daarbij had verzoeker volgens de gemeente gescholden, bedreigd, een middelvinger opgestoken, papier naar iemand zijn hoofd gegooid en geschopt tegen schotten van een bureau. Naar aanleiding van deze incidenten legde de teammanager Balie verzoeker bij brief een pandverbod op voor de duur van een jaar. De teammanager schreef verzoeker dat hij zich op ontoelaatbare wijze had gedragen tijdens een bezoek aan het CWI. Daar had hij in de spreekkamer richting medewerkers van de gemeente ernstige bedreigingen geuit.
Verzoeker klaagde erover dat de sociale dienst hem een pandverbod had opgelegd.
Het evenredigheidsvereiste. Op grond van het gemeentelijk Protocol Waarschuwing en Pandverbod was zaakgericht of mensgericht fysiek geweld één van de criteria voor een toegangsverbod. Volgens de gemeente had verzoeker een papierprop naar iemands hoofd gegooid en geschopt tegen schotten van een bureau. Strikt genomen viel dit gedrag aan te merken als zaakgericht c.q. mensgericht fysiek geweld. Het gedrag was echter niet dermate ernstig dat het een pandverbod van een jaar rechtvaardigde.
De Nationale ombudsman gaf het college van burgemeester en wethouders in overweging het pandverbod te heroverwegen en daarbij het pandverbod te matiging of te volstaan met een waarschuwing.
Verzoeker klaagde er ook over dat de sociale dienst in de rapportages, op grond waarvan hij een pandontzegging kreeg, niet feitelijk weergaf welke van zijn feitelijke gedragingen als ernstige misdragingen en bedreiging waren aangemerkt.
Daarnaast klaagde verzoeker erover dat het college van burgemeester en wethouders zijn schriftelijke klacht hierover had aangemerkt als een bezwaarschrift en dus niet had behandeld overeenkomstig titel 9.1 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb.
