2020/021 Hoe heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Oldambt gehandeld bij de plaatsing van een biomassainstallatie?

Verzoeker klaagt erover dat de gemeente Oldambt hem niet voldoende heeft geïnformeerd over de plannen om een biomassa-installatie in de buurt van zijn woning te plaatsen. Ook klaagt hij over hoe de gemeente zijn meldingen van overlast van de biomassa-installatie heeft opgepakt.

De situatie

Verzoeker ziet dat er in zijn buurt groen wordt gekapt. Via via komt hij erachter dat het groen wordt verwijderd vanwege de plaatsing van een biomassa-installatie vlakbij zijn tuin. Verzoeker – longpatiënt en gevoelig voor fijnstof – schrikt enorm van de komst en de omvang van het bouwwerk. Hij was helemaal niet op de hoogte van de plannen en zoekt daarom contact met de gemeente. Hij vindt dat de gemeente ernstig tekort is geschoten in de informatieverstrekking in het voortraject. Als de installatie eenmaal in gebruik genomen is, krijgt verzoeker last van de stank en het geluid van de installatie. Hij neemt opnieuw contact op met de gemeente en wil dat er met spoed iets gedaan wordt om de overlast te stoppen. De overlast houdt aan. Verzoeker vertelt over de situatie als de ombudsman een bezoek brengt aan de provincie Groningen. De ombudsman besluit de klachten in onderzoek te nemen.

Ons oordeel

De Nationale ombudsman acht de klacht over de informatieverstrekking rondom de plannen om de biomassa-installatie vlakbij de woning van verzoeker te plaatsen gegrond. Gezien de afstand tussen de biomassa-installatie en de woning van verzoeker, vindt de Nationale ombudsman dat de gemeente in deze situatie kunnen verwachten dat de plannen voor plaatsing van de installatie gevoelig zouden liggen en voor onrust zouden kunnen zorgen. Daarom had het in de reden gelegen om verzoeker in een eerder stadium over de plannen te informeren. Dan had kunnen worden voorkomen dat verzoeker zich overvallen voelde door de werkzaamheden. En dat had hem de mogelijkheid gegeven om invloed uit te oefenen en zijn zorgen bespreekbaar te maken. De Nationale ombudsman sluit hier aan op een van de uitgangspunten uit het rapport 'Informeren = publiceren?'. In dat rapport gaat de Nationale ombudsman specifiek in op informatieverstrekking rondom vergunningverlening.

De Nationale ombudsman acht de klacht over hoe de gemeente met de overlastmeldingen is omgegaan eveneens gegrond. Hoewel de ombudsman ziet dat er vanuit de gemeente meermaals contact is geweest met verzoeker, is niet gebleken dat de gemeente hem in het contact ook actief heeft meegenomen in haar handelen. En dat zij hem heeft uitgelegd wat hij al dan niet van de gemeente mag verwachten. Daardoor wist verzoeker na het doen van de meldingen niet waar hij aan toe was en wat hij van de gemeente mocht verwachten.