Geen uitzicht, vast in armoede

Op deze pagina

    Column
    Vrouw in Caribisch Nederland aan de telefoon

    Delano (niet de echte naam) van 17 jaar heeft een licht verstandelijke beperking en vertelt dat hij de hele dag nog niets  heeft gegeten. Hij heeft er die dag geen geld voor. En thuis is er ook niemand die voor hem zorgt. Saira (niet de echte naam), dochter van ouders die aan alcohol zijn verslaafd, begint te stelen omdat er thuis geen eten is. En nu glijdt ze steeds verder af in het verkeerde circuit. Jayla (niet de echte naam) besluit bij een oudere man in te gaan wonen. Zodat ze in ieder geval een dak boven haar hoofd heeft. Trieste verhalen van jongeren in Caribisch Nederland die lijden onder armoede. Armoede die ook hun kansen voor de toekomst beïnvloedt.

    Armoede op Bonaire, Saba en St. Eustatius

    De verhalen van Delano, Saira en Jayla, jongeren die in armoede leven op Bonaire, Saba en St. Eustatius staan aan de basis van het onderzoek dat ik samen met de Kinderombudsman deed. We zien de neerwaartse spiraal waar deze jongeren in terechtkomen. En waar zij moeilijk uit kunnen komen. Terwijl zij nog een hele toekomst voor zich hebben.

    Opleiding afmaken

    Die armoedecirkel moet doorbroken worden. Ouders moeten meer thuis kunnen zijn om tijd en aandacht te kunnen vrijmaken voor hun kinderen. Er moet geld zijn voor betere voeding. Maar ook zijn er meer of ruimere huizen nodig. Als mensen minder zorgen hebben over armoede, dan is er minder stress. Als er minder stress is, is de kans op (huiselijk) geweld ook minder. Als er meer geld is, dan kunnen jongeren naar bijscholing of sporten. En daardoor hebben ze weer een grotere kans dat ze hun opleiding af kunnen maken. Zodat ze meer kans op een betere baan hebben.

    Praktische suggesties

    Armoede in Caribisch Nederland is ingewikkeld en hardnekkig. Het is niet van de ene op de andere dag op te lossen. Maar om de situatie van de jongeren in armoede nu te verbeteren, is het belangrijk snel al kleine - maar belangrijke - stappen te zetten. Jongeren zelf gaven ons daarvoor al een aantal praktische suggesties: “Bied ons ook na school stimulerende activiteiten aan”. “En ondersteun ons met een buddy, een luisterend oor". “Zorg dat er voldoende stage- en werkplekken zijn voor de jongeren van Bonaire, Saba en St. Eustatius zelf.”

    Werk aan de winkel dus. Wij, als samenleving en als Nederlandse overheid, kunnen de neerwaartse spiraal doorbreken en jongeren in Caribisch Nederland een hoopvolle toekomst geven. Het mag niet uitmaken waar je wieg heeft gestaan!

    De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column

    Deze column is verschenen in De Telegraaf van zaterdag 12 september 2020.