Jolanda (niet de echte naam) is trots op dochter Lisanne (niet de echte naam). Lisanne heeft namelijk een verstandelijke beperking maar woont al een tijdje zelfstandig, samen met haar vriendin in een leuk huisje. Ze krijgt dagelijkse zorg en begeleiding. Haar gelukkige gevoel maakt plaats voor zorg als blijkt dat Lisanne het CAK nog honderden euro's aan eigen bijdrage moet betalen. Jolanda heeft alle veranderingen netjes doorgegeven en snapt er niets meer van.
Nadat Lisanne zelfstandig is gaan wonen met vriendin Joyce (niet de echte naam) valt het Jolanda op dat Lisanne geen eigen bijdrage voor de zorg meer hoeft te betalen. Ze belt met Zilveren Kruis Zorgkantoor. Ze hoort dat wijzigingen automatisch worden doorgegeven. Zij hoeft zich dus geen zorgen te maken. Dat blijkt toch niet het geval want anderhalf jaar later krijgt Lisanne alsnog een flinke rekening. Jolanda maakt bezwaar tegen deze naheffing bij het CAK. Het bezwaar wordt afgewezen. Ze kunnen het bedrag niet kwijtschelden. Volgens het CAK ligt de fout bij het zorgkantoor. Zij hebben te laat de gegevens over Lisanne doorgegeven aan het CAK.
De naheffing zorgt voor stress en paniek bij Lisanne en dat maakt Jolanda erg boos. Ze is al zo kwetsbaar. Het zorgkantoor stuurt een brief met excuses maar dat is voor Jolanda niet genoeg. Ze heeft het gevoel dat zij en Lisanne moeten boeten voor een fout die ze zelf niet hebben gemaakt. Een fout die grote gevolgen heeft voor hun leven.
Het verhaal van Jolanda en andere signalen over een late naheffing zijn een goede reden voor de Nationale ombudsman om met het Zilveren Kruis Zorgkantoor en het CAK om de tafel te zitten. Zo kunnen zij bespreken wat er mis ging en wat er voortaan beter kan.
De naheffing voor de eigen bijdrage moet betaald worden. De ombudsman wijst de instanties in het gesprek op mogelijk maatwerk in deze situaties zoals een betalingsregeling. De mensen die zich bij ons meldden gaven ook aan dat er niet duidelijk was hoe de fout gemaakt was. Het is belangrijk dat bij een probleem waar meerdere instanties bij betrokken zijn, één instantie de regie neemt. Dan spreek je af wie de burger waarover informeert en waar mensen terecht kunnen met hun klachten. Het zorgkantoor en het CAK waarderen het gesprek met de ombudsman en nemen de leerpunten mee om problemen als deze in de toekomst anders aan te pakken. Jolanda en Lisanne hebben inmiddels een betalingsregeling getroffen met het CAK en de rust is teruggekeerd.
De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column
Deze column is verschenen in de Telegraaf van zaterdag 3 augustus 2019.
