Amadi* werkt in een kledingwinkel. Het is donderdagavond, koopavond. Om kwart voor negen komen twee agenten, dat verrast Amadi. Ze nemen haar mee naar het politiebureau. Amadi vermoedt dan niet dat ze twee nachten in een politiecel zal doorbrengen. Ze is zich van geen kwaad bewust.
De agenten vertellen dat Shirley*, de eigenares van de zaak, heeft gemeld dat Amadi geld uit de kassa heeft gestolen. Twee klanten hebben elk een t-shirt van €19,95 gekocht en gepind, maar Amadi zou dat niet op de kassa hebben aangeslagen. Er is een kastekort van €43. Ze zou het kasgeld in haar eigen portemonnee hebben gestopt. Amadi is stomverbaasd.
Ze wil de agenten de pinbon laten zien van het geld dat ze eerder die dag voor zichzelf heeft gepind. En uitleggen dat deze manier van geld achterover drukken helemaal niet kan. Dat zij de bedrijfsleidster erbij moet roepen voor correcties in de kassa. Kortom, ze is onschuldig.
Op het politiebureau wil Amadi een eigen advocaat en geen piket-advocaat. De politie besluit dat ze een nacht moet blijven. Op vrijdag wordt ze tweemaal verhoord. Toch moet ze weer een nacht blijven, de politie is nog niet klaar en betaalt overwerk na vijf uur niet uit. Pas zaterdagmiddag wordt ze door de hulpofficier van justitie op vrije voeten gesteld. De aangifte wordt geseponeerd, Amadi is ten onrechte als verdachte aangemerkt.
Haar advocaat klaagt bij de politie. Dat levert niets op. Dan klaagt de advocaat bij ons. Onze collega Maarten zoekt het uit en het is al snel glashelder: de politie is op alle fronten tekort geschoten. Was het noodzakelijk om Amadi twee nachten vast te zetten? Ze was nooit eerder met de politie in aanraking geweest en het ging niet om een miljoenenroof. Ze werkte mee, de politie had haar later uit kunnen nodigen op het politiebureau.
Er is nog iets opvallends aan deze slechte film: de politie vindt dat ze de klacht van Amadi over haar aanhouding niet mag behandelen. Dat moet het Openbaar Ministerie doen. Dat is niet waar. De politie moet wél dit oordeel geven en kan het niet afschuiven op de officier van justitie, die kwam pas in beeld bij het vrij laten van Amadi.
Denken en doen zijn twee belangrijke uitgangspunten voor de politie. Vastzetten is enorm ingrijpend. Ook al mag de politie iemand vast zetten, toch moet ze zich telkens afvragen of dit echt noodzakelijk is. Iemand twee dagen onschuldig vastzetten vanwege een vermoeden van diefstal van €43 is ronduit onbehoorlijk.
*gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
Deze column is eerder geplaatst in de Telegraaf van zaterdag 5 augustus jl.
