Op zondag gaat de vijfentachtig jarige Max (niet de echte naam) altijd naar de kerk in de binnenstad van Delft. Max is zeer slecht ter been en kan maar een paar meter lopen. Hij is dan ook helemaal afhankelijk van zijn auto. Van de gemeente krijgt hij daarom een gehandicaptenkaart om in de binnenstad te parkeren. Tot de zomer stonden daar paaltjes en hoefde Max alleen maar zijn gehandicaptenparkeerkaart te laten zien om naar binnen te mogen rijden. Toen de paaltjes werden weggehaald ging hij er dan ook van uit dat hij met zijn parkeerkaart gewoon door kon rijden. Maar bij Max vallen keer op keer waarschuwingen op de mat. Volgens de gemeente heeft hij een ontheffing nodig om de binnenstad binnen te mogen rijden. Dat is ook wat!
Op een dag ontvangt Max bericht dat hij een boete van 99 euro krijgt. Daar schrikt hij van. Hij schrijft meteen een brief naar de gemeente. Die laat hem weten dat een deel van de Delftse binnenstad voetgangersgebied is en daarom afgesloten voor verkeer. Ze controleren dat streng door kentekens te scannen. Hij kan via internet een aparte ontheffing aanvragen. Maar Max is vijfentachtig en vindt internet ingewikkeld, hij kan zijn weg daar helemaal niet vinden. En bovendien, het is de gemeente toch bekend dat hij invalide is, want hij heeft tenslotte een gehandicaptenparkeerkaart! Die legt hij ook altijd duidelijk zichtbaar achter de voorruit van zijn auto als hij bij de kerk parkeert.
Max belt ons en krijgt collega Inge aan de lijn. Zij neemt meteen contact op met de gemeente. Die belooft Max snel te bellen om de regels nog eens uit te leggen en om hem te helpen met een ontheffing en de boete. Blijkt dat het digitale systeem van de gehandicaptenparkeervergunningen niet gekoppeld is aan het systeem dat bijhoudt welke auto de binnenstad in mag rijden. Het lukt niet meteen, want Max krijgt weer een brief over de boete en zijn kenteken is ook niet goed overgekomen voor de ontheffing. Daarom belt Inge nog eens met de gemeente en vraagt hen persoonlijk contact met Max op te nemen om alles op te lossen, want die heeft er inmiddels geen vertrouwen meer in dat het goed komt.
Gelukkig is het dan toch nog eind goed, al goed. Max krijgt een ontheffing en ook de boete hoeft hij niet te betalen. Een overheid die regels en systemen centraal stelt, kan mensen als Max behoorlijk in de problemen brengen. Met hen meedenken over een oplossing en oog hebben voor iemands situatie, zo zie ik het graag!
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
