18 maanden in onzekerheid over huishoudelijke hulp

Op deze pagina

    Column
    Foto van een vrouw die strijkt

    Eva (niet de echte naam) belt ons over haar vader Klaas (niet de echte naam). Hij ziet erg slecht en krijgt daarom hulp in de huishouding via de gemeente. Dat gaat al jaren prima. Totdat er een nieuwe wet komt, de Wet maatschappelijke ondersteuning. Het gevolg: de vader van Eva krijgt minder uren hulp vergoed. Maar dat kan helemaal niet. Hij heeft de hulp namelijk hard nodig.

    Dus maakt hij bezwaar bij de gemeente. Zes weken daarna wordt hij uitgenodigd voor een gesprek met de gemeente. Die belooft de situatie van Klaas opnieuw te bekijken. En dat gebeurt. Twee maanden later krijgt Klaas een nieuwe beslissing van de gemeente. Helaas lost die nieuwe beslissing zijn probleem niet op. Het zijn nog steeds te weinig uren. Hij maakt weer bezwaar. Een half jaar later vindt er een hoorzitting plaats en dan hoort Klaas heel lang niks. Als er weer een paar maanden zijn verstreken grijpt dochter Eva in. Dit kan zo niet langer!

    Klaas zit inmiddels meer dan een jaar in onzekerheid over hoe zijn huishoudelijke hulp geregeld wordt. Ze belt met de gemeente en vraagt hoe het ervoor staat. Een medewerker van de gemeente belt haar gelijk terug en biedt excuses aan. Hij belooft haar op de hoogte te houden. Maar dan gebeurt er weer niks.

    Eva is er helemaal klaar mee. Haar geduld is op. Ze vraagt de Nationale ombudsman om hulp. En wij snappen de frustratie van Eva en haar vader volkomen. We vragen de gemeente nu toch echt zo snel mogelijk duidelijkheid te geven. En we willen weten waarom dit zo lang duurt. Dat komt, zegt de gemeente, doordat er ontwikkelingen zijn in de nieuwe wet. Daarover is binnen de gemeente discussie. Daar is Klaas de dupe van. En dan, een jaar en acht maanden later, volgt de beslissing op het bezwaar. Eindelijk duidelijkheid voor Klaas. Nu weet hij waar hij aan toe is. Gelukkig!

    Maar wij zijn nog niet tevreden. Het gaat hier over mensen. Over iemand met een kwetsbare gezondheid die afhankelijk is van hulp. Wij vinden het onaanvaardbaar dat de behandeling van een hulpvraag zolang heeft geduurd. We schrijven in een rapport aan de gemeente dat wij vinden dat de gemeente excuses moet maken. En dat gebeurt. Twee medewerkers van de gemeente gaan langs bij Klaas met een grote bos bloemen en bieden excuses aan. We checken ook nog even of er meer mensen bij deze gemeente in hetzelfde schuitje zitten als Klaas. Dat is gelukkig niet zo.


    De persoon op de foto is niet een persoon uit deze column