Tijdens mijn busbezoek aan Friesland kwam Attie* naar me toe. Attie is 56 jaar en weduwe sinds haar man vanwege asbest is overleden. Attie heeft slapeloze nachten over haar oude dag. Zij voorziet dat mensen zoals zij, vele honderden euro's per maand minder krijgen als de AOW-leeftijd wordt verhoogd naar 67 jaar. Bij haar gaat het om duizend euro per maand!
Sinds de plannen voor de verhoging van de AOW van 65 jaar naar - in haar geval 67 jaar - vraagt Attie om aandacht voor mensen in haar situatie. Ze heeft de vakbonden en politieke partijen al aangeschreven. Maar ze krijgt tot nu toe steeds antwoorden als: 'we zullen het meenemen' of 'we hebben begrip'. Maar er gebeurt helemaal niets. Toen Attie hoorde dat ik naar Friesland kwam, stapte zij op mij af en legde ze mij haar verhaal voor. Ik vind het verhaal zo aansprekend dat ik het u vertel.
Wat is het geval? Als weduwe of weduwnaar krijg je bij overlijden van een partner een nabestaandenpensioen van de werkgever van de overledene. Daarnaast krijgt de weduwe of weduwnaar in veel gevallen een nabestaandenuitkering (ANW) van de overheid, de SVB.Maar weduwen en weduwnaars die ná 1949 zijn geboren komen niet in aanmerking voor zo'n nabestaandenuitkering van de overheid. Veel mensen uit die groep hebben daarom zelf een aanvullende verzekering gesloten (‘ANW-hiaat’). Zo krijgen ze toch een uitkering naast het - vaak bescheiden - pensioen van de werkgever van hun partner.
Die aanvullende verzekering is afgesloten bij een particuliere verzekeraar en loopt door tot het 65e jaar, de AOW datum. Maar nu komt het probleem. Want de AOW-leeftijd wordt in etappes verhoogd naar 67 jaar. Je leeftijd bepaalt wanneer je de AOW krijgt, sommigen op 65 jaar en 6 maanden, anderen, zoals Attie met 67 jaar. Dat is een gat van twee jaar. Attie moet twee jaar lang van 170 euro per maand rondkomen. Een enorme financiële teruggang die haar in de problemen brengt.
Tot dusver is er nauwelijks aandacht voor deze groep mensen die naar schatting enkele duizenden weduwen en weduwnaars betreft. De particuliere verzekeraars willen niet voor een oplossing zorgen, het is tenslotte de overheid die dit probleem creëert door de pensioenleeftijd te verhogen. Pensioenfondsen kunnen ook niet het nabestaandenpensioen aanvullen. Ik vind het raar dat de overheid bij het verhogen van de AOW-leeftijd deze mensen in de steek laat. Moet de overheid deze mensen niet tegemoet komen? Attie heeft haar verantwoordelijkheid genomen met een eigen aanvullende verzekering en kon niet voorzien dat er alsnog een pensioengat zou ontstaan. Hoe zit het met de verantwoordelijkheid van de overheid als de AOW–leeftijd wijzigt?
* Gefingeerde naam
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column
