Slapeloze nachten, zwetende handen en de zenuwen gieren door je lijf. Voor veel mensen is het rijexamen één van de spannendste momenten uit hun leven. Niet voor Mary (niet de echte naam). Zij is een ervaren rij-instructrice en heeft inmiddels heel wat rijexamens meegemaakt. Maar één van die rijexamens zal haar lang bijblijven.
Tijdens dat rijexamen zit Mary als instructrice achterin de auto. Haar leerling die aan het afrijden is, verleent geen voorrang waardoor een aanrijding ontstaat. De inzittenden – Mary, haar leerling en de examinatrice – komen er gelukkig heelhuids vanaf. Maar de auto van Mary is total loss. Eenmaal van de schrik bekomen, flitsen bij Mary de beelden door het hoofd: volgens haar was de examinatrice met haar hoog gehakte schoen van het rempedaal afgegleden, zodat haar ingreep jammerlijk faalde. Een gekke situatie want van een examinatrice mag toch controle over de auto worden verwacht? Mary stelt de Stichting Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR) aansprakelijk voor de autoschade. Maar het CBR vindt dat zij niet aansprakelijk is en verwijst naar een overeenkomst tussen de rijschool en het CBR. Daarin staat dat het CBR wordt vrijgesteld van schadevergoeding, tenzij er sprake is van een grove fout van de examinatrice. En van die grove fout is volgens het CBR geen sprake. Een lange discussie over ‘grove fout’ of niet volgt. Uiteindelijk besluit het CBR de zaak te beëindigen en krijgt Mary van haar eigen verzekeringsmaatschappij de schade vergoed. Toch voelt Mary zich door het CBR niet serieus genomen en ervaart ze de opstelling van het CBR als star en onmenselijk. Ze stelt bij mij aan de orde dat het CBR onvoldoende oog heeft gehad voor haar belangen. Ze heeft uiteindelijk haar schade vergoed gekregen, maar kennelijk speelt er nog iets.
Ik zie dat Mary in een situatie verzeild is geraakt waar zij zelf part noch deel aan had en vervolgens is geconfronteerd met een onverkwikkelijke schadekwestie. Het CBR is voluit gegaan als het gaat om de juridische kant van de aansprakelijkheid. Ik vind het heel vreemd dat het CBR de aansprakelijkheid zo ver van zich afschuift en de rijschoolhouder in beginsel laat opdraaien voor fouten van examinatoren. Hieruit blijkt ook de afhankelijkheid van iedere rij-instructeur van het CBR. Als rij-instructeur heb je het niet voor het kiezen. Mooi dat Mary de schade vergoed heeft gekregen door haar verzekeringsmaatschappij, maar de verhoudingen zijn onder druk komen te staan door de discussie over de vraag of de examinatrice wel of geen 'grove fout' heeft gemaakt. Het hele incident legt druk op de verhouding tussen deze – vasthoudende – rij-instructeur en het CBR. In haar werk ervaart Mary als rij-instructrice nog steeds de gespannen werksfeer tussen haar en deze hooggehakte examinatrice. Ik heb daarom voorgesteld dat het CBR, de examinatrice en Mary met elkaar in gesprek gaan om de lucht voor de toekomst te klaren. Dat is inmiddels gebeurd en de emoties zijn over en weer uitgesproken. Met als resultaat dat Mary en de examinatrice elkaar weer normaal in de ogen kunnen kijken. Met deze uitkomst ben ik gelukkig.
De personen op de foto zijn niet de personen uit deze column
