De 20-jarige Jack (niet de echte naam) is een paar jaar geleden - nadat hij een delict had gepleegd - geplaatst in een jeugdinrichting. Hij heeft een behandeling ondergaan en komt daarom in aanmerking voor proefverlof. Goed nieuws! Zowel Jack en zijn ouders zetten alles in het werk om te zorgen dat zijn proefverlof goed is voorbereid.
Zo regelen de ouders van Jack dat hij tijdens zijn proefverlof kan werken in het bedrijf van zijn vader. Dit lijkt zowel Jack als zijn ouders een ideale oplossing. De GGZ bereidt dit samen met zijn jeugdinrichting voor. Maar ondanks alle inspanningen gaat het proefverlof meerdere keren op het laatste moment niet door. Wat blijkt? Jack mag tijdens zijn verlof niet bij zijn vader werken. Dat komt nogal uit de lucht vallen voor Jack en zijn familie, ze zijn er behoorlijk van overstuur. 'Waarom mag ik nou ineens niet bij mijn vader werken?' vraagt Jack zich af. Jack's moeder probeert een antwoord op deze vraag te krijgen bij de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) en de GGZ. Maar niemand kan haar vertellen waar zij die regel kan vinden, wat deze precies inhoudt en waarom deze geldt. Ze heeft het gevoel dat iedereen naar elkaar wijst. Teleurgesteld benadert ze ons met de vraag of wij haar verder kunnen helpen.
Wij nodigen Jack en zijn moeder uit voor een gesprek om te kijken wat er precies aan de hand is. Het gaat hen vooral om de gebrekkige communicatie met de verschillende instanties. Hierdoor is het vertrouwen van Jack en zijn moeder in die instanties weg. Samen komen we tot de conclusie dat een bemiddelingsgesprek wellicht uitkomst kan bieden. Zowel de DJI, de reclasseringsmedewerkers, de GGZ en de betrokken jeugdinrichting staan daar gelukkig voor open. Tijdens het bemiddelingsgesprek wordt voor Jack en zijn moeder eindelijk duidelijk waarom het proefverlof is afgewezen. Werken in het bedrijf van je ouders tijdens proefverlof blijkt op zich wel mogelijk, alleen moet dan wel geregeld zijn dat er voldoende toezicht en controle van buitenaf is om na te gaan hoe het verloopt. De communicatie tussen de instanties bij de voorbereiding van het verlof had beter gemoeten. Het is immers belangrijk dat alle betrokken instanties op de hoogte zijn van de voorwaarden die van toepassing zijn. DJI belooft een werkbezoek te brengen aan de jeugdinrichting om uitleg te geven over regels van proefverlof. Ook krijgt de moeder van Jack voor informatie over het verlof een vaste medewerker van DJI, zodat zij weet waar ze aan toe is. Daarnaast kijken de instanties of het toch nog mogelijk is dat Jack – onder voorwaarden – bij zijn vader in de zaak mag werken.
Kortom, duidelijk is dat met een goed gesprek zinvolle afspraken gemaakt kunnen worden en daarmee veel problemen voor de toekomst opgelost zijn. Het doet mij goed als ik zie hoe zo'n gesprek de kou weer uit de lucht haalt. Inmiddels hoorde ik dat Jack uiteindelijk toch bij zijn vader in het bedrijf zal gaan werken tijdens zijn proefverlof. Dat biedt weer toekomstperspectief voor Jack en zijn familie!