Deze woorden zouden de relatie tussen een gemeente en haar inwoners moeten kenmerken. De gemeente Aa en Hunze had dit echter niet helemaal tussen de oren, toen ze op eigen houtje zestien eikenbomen en twee esdoorns liet kappen om plaats te maken voor een school…
Mina (niet de echte naam) krijgt van haar gemeente Aa en Hunze een brief dat die een vergunning aan zichzelf heeft verleend om een aantal eiken en essen bij haar in de buurt te kappen. Ze moeten plaatsmaken voor onder andere een schoolgebouw. De gemeente laat weten dat ze binnen zes weken bezwaar kan maken tegen de kap. Mina heeft haar bedenkingen over het bouwproject en had dit de gemeente ook al laten weten. Ze vindt dat de bomen gespaard moeten worden. Daarom is het belangrijk dat ze de kans krijgt bezwaar te maken tegen de kap.
Maar tot haar stomme verbazing liggen de bomen vijf dagen later al in mootjes gezaagd langs de straat. Kort daarop informeert de gemeente haar waarom. Het blijkt dat in een vergadering van het college van burgemeester en wethouders van een paar dagen eerder duidelijk was geworden dat er sneller dan gedacht begonnen moest worden met de bouw. Anders zou de school misschien niet op tijd klaar zijn voor het nieuwe schooljaar. Ook zou de gemeente subsidie mislopen die ze voor het bouwproject gekregen had. Kortom, de gemeente had besloten de bezwaartermijn van zes weken in te trekken en de bomen gelijk te kappen. Ze laat nog wel weten het te betreuren Mina en andere buurtbewoners hierover nu pas in te lichten.
Mina is erg verontwaardigd over deze gang van zaken. De bomen komen niet meer terug en die bezwaarperiode van zes weken blijkt dus een wassen neus. Ze is teleurgesteld in haar gemeente en klaagt bij mij over de handelwijze van de gemeente. Als ik de zaak goed bekijk dan vind ik dit echt niet kunnen. Bij besluiten die inwoners raken moet een gemeente hen de kans geven hun standpunt naar voren te brengen en te verdedigen. De gemeente Aa en Hunze heeft hen die kans hier duidelijk ontnomen en daarmee hun vertrouwen geschaad.
Bovendien heeft de gemeente haar geloofwaardigheid op het spel gezet. De situatie is immers nogal twijfelachtig nu ze de kapvergunning zelf aanvraagt en aan zichzelf verleent. Op zo'n moment moet een gemeente er juist alles aan doen om zo’n proces zo open en eerlijk mogelijk te laten verlopen, want anders wordt zij rechter in eigen zaak. Het college van burgemeester en wethouders heeft in strijd met de wet de bezwaarperiode ongedaan gemaakt. De gemeente heeft alleen haar eigen belangen voor ogen gehad en de belangen van de buurtbewoners genegeerd.
Dit laat ik de gemeente weten. Ik hoop dat één van haar goede voornemens voor het nieuwe jaar zal zijn dat zij haar inwoners serieus neemt en daarom open, eerlijk en loyaal zal zijn.
De persoon op de foto is niet de persoon uit deze column.
