Het zal je maar gebeuren: je wordt op de werkvloer meerdere keren seksueel geïntimideerd door een collega. Dit is op zich al erg genoeg maar het wordt nog vervelender wanneer jouw werkgever jouw klacht hierover niet serieus oppakt. Dit overkwam Mevrouw Lasseur *, werkzaam bij een Academisch ziekenhuis. Pas na mijn tussenkomst heeft zij eindelijk een goede reactie ontvangen van haar werkgever op de door haar ingediende klacht. De interne klachtbehandeling van het ziekenhuis was niet goed.
Nadat mevrouw Lasseur voor de zoveelste keer door haar collega is lastig gevallen, dient zij een klacht hierover in bij haar werkgever. Deze verklaart haar klacht gegrond en stelt dat er sprake is geweest van grensoverschrijdend gedrag. Normaal gesproken zou haar collega hiervoor een schriftelijke berisping krijgen. Maar omdat de betreffende medewerker zelf inmiddels ontslag heeft genomen, is er volgens het ziekenhuis geen reden meer voor een dergelijke disciplinaire maatregel. Wel wordt aan mevrouw Lasseur beloofd dat de organisatie meer aandacht besteedt aan voorlichting over omgangsvormen tussen personeelsleden onderling.
Een paar maanden later loopt mevrouw Lasseur tot haar stomme verbazing de bewuste collega in het ziekenhuis weer tegen het lijf. Hij blijkt er dus nog gewoon te werken! Mevrouw Lasseur is geschokt maar vooral kwaad en vraagt meteen om opheldering bij haar werkgever. Pas maanden later ontvangt zij een reactie: de betreffende collega krijgt alsnog een officiële berisping. Maar het is haar nog steeds niet duidelijk waarom het ziekenhuis destijds niet zelf heeft gecontroleerd of de collega nog op de loonlijst stond. Daarnaast ontdekt mevrouw Lasseur dat haar persoonlijke contactgegevens zijn doorgestuurd naar de bewuste collega. En dat terwijl het hier om een gevoelig onderwerp als seksuele intimidatie gaat! Ook bij een gesprek met de voorzitter van het bestuur voelt ze zich niet serieus genomen. Mevrouw Lasseur schrijft mij hierover een brief.
Ik kan mij goed voorstellen dat op deze manier het vertrouwen van mevrouw Lasseur in haar werkgever een enorme deuk heeft opgelopen. Daarom start ik een onderzoek naar de gang van zaken: zij heeft op alle punten gelijk. De uitkomsten van dit onderzoek zijn voor mij aanleiding om het Academisch ziekenhuis een aantal verbeteringen aan te bevelen. Gelukkig doen ze er wat mee. Zo heeft het ziekenhuis mij laten weten dat voortaan een opgelegde straf altijd wordt uitgevoerd. Dus ook als een medewerker niet meer in dienst is. Daarnaast heeft het ziekenhuis een gedragscode opgesteld en wordt de klachtenregeling aangepast. Ik ben blij dat het ziekenhuis er nu wél serieus mee aan de slag is gegaan. Hierdoor wordt hopelijk in de toekomst onnodige ellende voorkomen.
* om redenen van privacy is de naam veranderd
