Contact met de overheid loopt soms anders dan je wilt. Kom je er echt niet uit met een overheidsinstantie? Dan kun je terecht bij de Nationale ombudsman. Vijf mensen uit Lelystad over hun ervaringen met de overheid.
In het centrum van Lelystad komen we Jaap tegen. Hij wil wel iets vertellen over zijn ervaringen met de overheid.
Jaap (62), adviseur bij een bank
“Ik loop vaak vast bij overheidsinstanties. Bijvoorbeeld bij het inloggen met DigiD. Als ik inlog, geeft mijn telefoon een melding: de afgelopen vijftien minuten is er geen activiteit geweest. Terwijl dat wel zo was.
Als ik bel om dit uit te leggen, word ik slecht geholpen. ‘Ja meneer, je moet gewoon even je cookies verwijderen.’ Maar hoe werkt dat op een telefoon? Dat weet ik niet, hoor. Ze leggen het me ook niet uit. En dus kan ik de berichten van mijn pensioenfonds niet inzien.”
Onvriendelijk 
“Met de Belastingdienst heb ik ook slechte ervaringen. Ik ben de boekhouder van een kerk. Al sinds februari probeer ik eHerkenning te krijgen. Dat is een manier van inloggen voor ondernemers. Maar voor een kerk werkt alles net wat anders dan voor een gewoon bedrijf. Het is me nog steeds niet gelukt die eHerkenning aan te vragen. Mensen van de Belastingtelefoon zijn niet echt vriendelijk. En ze sturen me van het kastje naar de muur. Of ik weet wat ik moet doen als ik een probleem heb met de overheid? Nee, eigenlijk niet. Of je lost het op of je laat het zitten.”
We vertellen Jaap dat hij ook een klacht kan indienen bij de Nationale ombudsman. Door te bellen met 0800-3355555 of via onze website.
“Ik weet dat de Nationale ombudsman er is. Maar ik heb er nooit ervaring mee gehad. Ik dacht dat de Nationale ombudsman niets doet voor individuen. Goed om te weten dat de Nationale ombudsman er ook voor mij persoonlijk kan zijn.”
We lopen richting het station en komen Alger tegen. Hij is geboren op Curaçao en woont nu vijf jaar in Nederland. Alger heeft geen goede ervaringen met het contact met de overheid.
Alger (34), elektromonteur
“Toen ik in Nederland kwam wonen, vroeg ik een bijstandsuitkering aan. Die werd geweigerd. Ik ben naar de gemeente gegaan, maar kreeg de uitkering nog steeds niet. Mijn kosten gingen wel door. Dus mijn schulden werden steeds hoger.”
Vriendjespolitiek
“Een jaar had ik geen adres. Dat is lastig, want dan kun je geen post ontvangen en mis je belangrijke brieven. De schuldeisers stuurden de eerste aanmaningen naar mijn oude adres. Op een gegeven moment kreeg ik ook brieven van deurwaarders. Als ik belde, hadden ze weinig begrip voor mijn situatie. Ik voelde me niet gezien.
De Nationale ombudsman ken ik niet. Ik heb er weinig vertrouwen in dat hij me kan helpen. Het is allemaal vriendjespolitiek. Ik klaag sowieso niet snel. In discussie gaan werkt toch niet. En ik ben ook niet zo goed met computers.”
We vertellen Alger dat de Nationale ombudsman onafhankelijk is. En dat hij ons ook kan bellen. Of misschien kan hij iemand om hulp vragen als hij er digitaal niet uitkomt?
“Als iemand mij kan helpen, graag. Ik vraag zelf niet zo snel om hulp. Maar er moet wel verandering komen in mijn situatie.”
Als we later afscheid nemen van Alger, komt hij ons achterna gelopen. “Hoe heette die website ook alweer? Ik ga wel eens kijken.”
Vlakbij het gemeentehuis komen we Esther tegen. Ze wacht op haar man. Esther is heel positief over haar gemeente. Ze heeft er veel contact mee, omdat haar dochter gehandicapt is.
Esther (48), ambtenaar 
“We hebben veel aanpassingen in huis laten doen voor mijn dochter. Zo hebben we een tillift. De gemeente regelt zulke dingen. Ook haar rolstoel wordt vergoed via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).”
Gemeente denkt mee
“Ik ben heel tevreden over het contact met de gemeente. Een aanvraag gaat altijd snel en makkelijk. Ze kennen het dossier van mijn dochter en denken met ons mee. Laatst hebben we een nieuwe parkeerkaart aangevraagd. De gemeente liet weten dat mijn dochter niet om de vijf jaar opnieuw medisch gekeurd hoeft te worden.
We hebben al genoeg zorgen om haar. Dan is het fijn dat je er geen gedoe omheen hebt. Mocht het toch misgaan, dan weet ik ongeveer wat ik moet doen. Ik kan een klacht indienen of in bezwaar gaan. Of naar de Nationale ombudsman gaan. Ik zie hem weleens op tv.”
In een winkelstraat zit Christien op een bankje. Ze loopt weleens vast bij de overheid.
Christien (65), vrijwilliger
“Ik krijg een uitkering van €900 per maand. Hoe moet ik daarvan rondkomen? Ik heb dat al eens aangekaart bij de gemeente, maar dat lost niets op. Ja, ik kreeg een eenmalig extraatje omdat ik al negen jaar in Lelystad woon. Maar dat is niet genoeg.
Nee, ik heb weinig vertrouwen in de overheid. Ik ga niet meer langs bij de gemeente en bel ook niet meer. Dat heeft geen zin. De Nationale ombudsman ken ik niet. Vroeger wist ik wel wie hij was, maar nu niet meer. Ik geloof ook niet dat hij kan veranderen aan mijn situatie.”
Ons oog wordt getrokken door de flitsende blouse van Dam. Hij zit even in de schaduw.
Dam (80), schrijver en oud-tandarts 
“Ik heb soms contact met de overheid. Met het CBR bijvoorbeeld. Ik moest medisch gekeurd worden voor de verlenging van mijn rijbewijs. Toen begon het circus. Ik ging naar het stadhuis, moest een formulier invullen, een hoop geld betalen en langs een keuringsarts. En daarna heel lang wachten.”
Ingewikkelde samenleving
“Ik probeer zo min mogelijk met de overheid te maken te hebben. Als ik ergens voor bel, is het vaak gedoe. Dan is er iemand met vakantie en weet een vervanger niets van mijn vraag af. Ik vind dat we een ingewikkelde samenleving hebben.
De Nationale ombudsman ken ik zeker. Ik vind het knap wat hij doet: al die problemen aankaarten. Dat zou geen baan voor mij zijn.”
Heeft u hulp nodig?
Heeft u problemen met een overheidsinstantie zoals de Belastingdienst, de politie of de gemeente? En komt u er samen niet uit? Bel ons dan tijdens kantooruren gratis via 0800 - 335 55 55 of dien online een klacht in. Wij staan voor u klaar.
